Van 11 t.m. 23 september wordt Tryon, North-Carolina, de wereldruitersspelen gehouden. Een evenement dat eens in de vier wordt gehouden. Een onderdeel tijdens deze spelen is de para-dressuur. Een van de kanshebbers voor een medaille komt uit Haarle.
Of ben je geen kanshebber Frank Hosmar?
Ik denk zeker dat ik een kanshebber voor een medaille ben! Dit is ondertussen het 10e internationale kampioenschap waaraan ik voor de KNHS (Koninklijke Nederlandse Hippische Sportbond) deelneem en ik ben nog geen kampioenschap zonder medaille thuis gekomen. Ik train hard om elke keer een beetje beter te worden en hopelijk resulteert dat ook dit keer in een medaille.
Jij bent een sporter met een beperking. Waaruit bestaat deze beperking?
Ik heb een beperking aan mijn rechterhand. In 1993 ben ik van een trap gevallen en onderaan de trap in glas beland. Alle pezen, spieren en zenuwen van mijn rechterhand waren door en ik heb nu heel weinig gevoel in mijn hand en ook geen kracht meer. Ik kan mijn vingers niet strekken of een vuist maken, mijn hand staat ook altijd in de zelfde stand.
Was het moeilijk om met je beperking om te gaan?
Na mijn ongeluk vroeg ik al snel aan de artsen hoe lang het zou duren voor ik weer zou kunnen paardrijden. Zij gaven toen aan dat ik niet meer zou kunnen rijden, omdat mijn hand nooit meer normaal zou functioneren. Daar heb ik mij niet bij neergelegd en door heel veel en heel hard te oefenen en mezelf diverse trucjes aan te leren, zat ik redelijk snel weer op het paard. Ik gebruik wel een teugel met lussen, zodat het paard niet de teugels uit mijn hand kan trekken.
Sinds wanneer kom je in de aangepaste dressuursport uit?
Sinds 2009. Begin dat jaar reed ik mijn eerste wedstrijd in de aangepaste dressuursport en in de zomer reed ik mijn eerste Europees kampioenschap.
Wanneer brak je internationaal door?
Mijn eerste internationale kampioenschap was het EK in Noorwegen, toen won ik brons. Het jaar erop waren de wereldruiterspelen in Kentucky (USA) en daar won ik zilver en zat ik dicht bij het goud. Vanaf dat moment heb ik eigenlijk altijd in de top 3 gereden en momenteel ben ik ook regerend Europees Kampioen.
Dit wordt alweer je derde wereldruitersspelen. Voel je je ook een beetje de nestor?
Nou, nee ik voel me geen Nestor. Ik heb natuurlijk al wel veel meegemaakt, maar elk kampioenschap is weer anders en uniek op zich.
Wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met de paardensport?
Als klein jongetje van een jaar of 6/7. Toen ging ik met mijn broer naar de manege vlak bij ons huis.
Was het toen ook al dressuur of heb je ook gesprongen?
Toen was het vooral cowboy en indiaantje spelen
In je “valide” tijd was je al een geduchte tegenstander en grossierde in titels/prijzen. Had je geen telraam nodig?
Ik was en ben eigenlijk niet zo bezig met hoeveel titels en prijzen ik al gewonnen heb. De uitdaging zit ‘m er voor mij vooral in dat ik de beste wil zijn. Dit is elke wedstrijd opnieuw de uitdaging en elk kampioenschap ook. Onlangs heb ik een keer geteld hoeveel medailles ik heb gewonnen op internationale kampioenschappen en dat zijn er al 21. Dat is best veel!
Bij de meeste aangepaste sporten zijn de sporters ingedeeld in gradaties of zoals bij het basketbal krijgt men handicap punten. Hoe is dat bij para-dressuur?
Eigenlijk hetzelfde. Als je bij de aangepaste sport wilt rijden, of tijdens reguliere wedstrijden gebruik wil maken van een hulpmiddel (zoals bv een zweep of in mijn geval een lussenteugel), word je gekeurd door een zgn. classifier. Dat is een arts die bepaalt of je door je handicap ook beperkt wordt voor jouw specifieke sport. Je moet veel testen doen, waarvoor je al dan geen punten krijgt. Dit resulteert in een totaal aantal punten op basis waarvan je wordt in gedeeld in een bepaalde grade. Ik heb alleen een beperking aan mijn hand en ben ingedeeld in grade V, voor mensen met de minste beperking. Ik rijd alleen tegen mensen in dezelfde grade en kom dus niet uit tegen bv iemand met een dwarslaesie. Dat zou ook niet eerlijk zijn.
Top-sporters hebben bij de NOCNSF een streepje voor naar gelang de status. Jij hebt een A-status hoe belangrijk is die voor je?
Best wel belangrijk. Met een A-status kan je van bepaalde diensten gebruik maken, wat anders niet zou kunnen.
Jij hebt in Haarle een eigen stal “Stal ‘t Entmeer”. Werk jij er met eigen paarden of ook van anderen en zijn het alleen maar dressuurpaarden of ook springpaarden?
Ik heb paarden die van mezelf zijn, maar er staan ook een aantal paarden van andere eigenaren bij mij op stal, die ik dan train en uitbreng op wedstrijden. Nu staan er toevallig alleen maar dressuurpaarden, maar ik werk ook met springpaarden.
Terug naar de wereldspelen. Hoe ziet je voorbereiding eruit en wanneer gaan jullie weg?
Ik heb te maken met heel veel papierwerk omdat het WK in Amerika is, zijn er veel regels waaraan moet worden voldaan. Vooral omdat de paarden ook reizen en alle harnachement, voer en supplementen ook mee moet op de vlucht. De paarden moeten extra entingen krijgen en worden gecontroleerd door de NVWA voor ze op reis gaan en er moeten allerhande extra documenten ingevuld en meegenomen worden.
Maar er wordt natuurlijk ook ‘gewoon’ doorgetraind. Ik ga niet opeens anders trainen naar het WK toe, maar probeer Alphaville NOP zo goed mogelijk in vorm te hebben om te pieken in Tryon. Vlak voor de reis gaan we dan nog even lekker het bos in voor een ontspannen ritje en 8 september moet Alphaville NOP worden aangeleverd in Luik vanwaar hij 9 september vliegt (hij moet in Amerika 48 uur in quarantaine). Ik vertrek 11 september vanaf Amsterdam.
In 2014 in Caen behaalde je twee keer brons individueel en één keer zilver met het team. Waar gok je dit keer op en wie zijn je grootste tegenstanders?
Ik gok nergens op, maar ik ga elke wedstrijd weer voor goud. Zo ook dit jaar. De Britse Sophie Wells is al jaren een geduchte concurrente, maar dit jaar zijn er ook andere, nieuwe combinaties zoals bijvoorbeeld Lisa Martin (USA) en een Japanse en verschillende Russische combinaties waar ik nog niet tegen gereden heb. Het is elke wedstrijd weer spannend en zeker vooraf niet duidelijk hoe de medailles verdeeld gaan worden.
Als jij weg bent dan gaat het leven in de stal gewoon door?
Jazeker. Ik heb heel veel hulp van familie en vrienden zodat thuis alles gewoon door kan draaien. Ik kan dan natuurlijk zelf niet trainen of lesgeven, maar de paarden en alle andere dieren worden goed verzorgd.
Over het algemeen hebben (spring)ruiters en amazones over publiciteit niet te klagen. Hoe kijk jij tegen de publiciteit aan en wat zou bijvoorbeeld www.sportintwente.nl voor met name de para-sporten en voor Frank Hosmar in het bijzonder, kunnen betekenen?
Er is wat mij betreft nooit aandacht genoeg. Hoe meer para-sporten in de media komen, hoe interessanter de sport wordt. Door weinig kennis is er vaak onbegrip over wat het eigenlijk behelst. Misschien is het een idee om een keer een wedstrijd te komen bezoeken of eens langs te komen bij mij op stal om te kijken hoe dat er aan toe gaat. www.sportintwente.nl is van harte welkom.
Foto’s: @frankhosmar.nl
